کد مطلب:276281 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:204
مقدمه مؤلف
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
«یا من حارت فی كبریآء هویّته دقآئق لطآئف الأوهام، وانحسرت دون إدراك عظمته خطآئف أبصار الأنام. یا من عنت الوجوه لهیبته، وخضعت الرقاب لعظمته، ووجلت القلوب من خیفته. ربّ أنت فی الدارین رجآئی، جلّ قدسك عن ثنائی، سبحانك لا أبلغ حمدك ولا احصی ثنائك، أنت كما أثنیت علی نفسك وفوق ما یقول القآئلون. أحمدك علی تظافر نعمآئك وتكاثر آلآئك، وأصلّی وأسلّم علی خاتم أنبیآئك وأفضل أصفیآئك محمّد وآله المعصومین، حججك وأُمنآئك، ولا سیّما المدّخر للانتقام من أعدآئك الذی بفرجه فرج أولیآئك، واللعنة الدآئمة المضاعفة علی أعدآئهم أعدائك.
مهم ترین و واجب ترین امور از نظر عقل و شرع عبارت است از: ادا كردن حقّ كسی كه برعهده تو حقّی داشته، و نیز پاداش دادن به كسی كه به تو احسانی نموده باشد. و بدون تردید كسی كه از تمام مردم حقّش بر گردن ما افزون تر است، [1] و از همه بیشتر و بهتر احسانش شامل حال ما می شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، و هم آن كسی كه خداوند معرفتش را متمّم دین ما و باور به او را مكمّل یقین ما و انتظار فرجش را بهترین اعمال ما قرار داده است، كسی است كه دیدارش نهایت آرزوی ما است. یعنی: صاحب زمان و
[ صفحه 48]
پرچمدار عدل و احسان و پاك كننده آثار كفر و طغیان، كه به متابعت و پیروی از او امر شده ایم. و از بردن نامش [2] نهی گشته ایم. دوازدهمین امام معصوم و آخرین اوصیا و جانشینان پسندیده پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم «الإمام القآئم المنتظر الرضی بن الزكی الحسن العسكری»؛ كه خداوند فرجش را نزدیك فرماید و برنامه خروج و قیامش را آسان گرداند و در دنیا و آخرت بین ما و او جدایی میندازد.
از مؤلف:
بِنَفْسِی مَنْ مِنْ هِجْرِهِ أَنَا ضآئِلٌ
وَمَنْ لِلِوآءِ الفَتْحِ وَالنَّصْرِ حامِلٌ
بِنَفْسِی إِماماً قآئِماً غابَ شَخْصُهُ
وَلَیْسَ لَهُ فِی العالَمِینَ مُماثِلٌ
بِنَفْسِی مَنْ یُحْیِی شَرِیعَةَ جَدِّهِ
وَیَقْضِی بِحُكْمٍ لَمْ یَرُمْهُ الأَوآئِلُ
وَیَجْتَثُّ أَصْلَ الظّالِمِینَ وَفَرْعَهُمْ
وَیُحْیِی بِهِ رَسْمَ العُلی وَالفَضآئِلِ
فَیا رَبِّ عَجِّلْ فِی ظُهُورِ إِمامِنا
وَهذا دُعآءٌ لِلْبَرِیَّةِ شامِلٌ
جان به قربان كسی كز هجر او آواره ام
او بود خورشید و من در عشق او پروانه ام
در كفش باشد ز سوی حق لوای فتح و نصر
غایب از انظار خلق است آن در یكدانه ام
دین جدش را كند احیا و باطل را فنا
حكم داوودی كند آن صاحب دورانه ام
اصل و فرع ظالمان را جمله می سازد تباه
جان فدای آنكه من در عشق او دیوانه ام
بارالها در ظهور حضرتش تعجیل كن
كفر و طغیان و فساد ظالمان تعطیل كن
چون ما نمی توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم، و شكر وجود و فیوضاتش را آن طور كه شایسته است، به جای آوریم، بر ما واجب است آن مقدار از ادای حقوق آن حضرت را كه از دستمان ساخته است، انجام دهیم كه: اگر اصل تكلیف دشوار و مشقت بار باشد، در صورتی كه مقداری از آن میسّر و آسان است، همان مقدار را باید انجام داد. [3] .
بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت: انتظار فرج آن بزرگوار و دعا كردن برای
[ صفحه 49]
تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودی آن جناب و مقرّب شدن در آستان او است.
در باب هشتم كتاب «ابواب الجنّات فی آداب الجمعات» هشتاد و چند فایده از فواید دنیوی و اخروی دعا كردن برای فرج آن حضرت - صلوات اللَّه علیه - را ذكر كرده ام.
«یا من حارت فی كبریآء هویّته دقآئق لطآئف الأوهام، وانحسرت دون إدراك عظمته خطآئف أبصار الأنام. یا من عنت الوجوه لهیبته، وخضعت الرقاب لعظمته، ووجلت القلوب من خیفته. ربّ أنت فی الدارین رجآئی، جلّ قدسك عن ثنائی، سبحانك لا أبلغ حمدك ولا احصی ثنائك، أنت كما أثنیت علی نفسك وفوق ما یقول القآئلون. أحمدك علی تظافر نعمآئك وتكاثر آلآئك، وأصلّی وأسلّم علی خاتم أنبیآئك وأفضل أصفیآئك محمّد وآله المعصومین، حججك وأُمنآئك، ولا سیّما المدّخر للانتقام من أعدآئك الذی بفرجه فرج أولیآئك، واللعنة الدآئمة المضاعفة علی أعدآئهم أعدائك.
مهم ترین و واجب ترین امور از نظر عقل و شرع عبارت است از: ادا كردن حقّ كسی كه برعهده تو حقّی داشته، و نیز پاداش دادن به كسی كه به تو احسانی نموده باشد. و بدون تردید كسی كه از تمام مردم حقّش بر گردن ما افزون تر است، [1] و از همه بیشتر و بهتر احسانش شامل حال ما می شود و نعمت ها و منت ها بر ما دارد، و هم آن كسی كه خداوند معرفتش را متمّم دین ما و باور به او را مكمّل یقین ما و انتظار فرجش را بهترین اعمال ما قرار داده است، كسی است كه دیدارش نهایت آرزوی ما است. یعنی: صاحب زمان و
[ صفحه 48]
پرچمدار عدل و احسان و پاك كننده آثار كفر و طغیان، كه به متابعت و پیروی از او امر شده ایم. و از بردن نامش [2] نهی گشته ایم. دوازدهمین امام معصوم و آخرین اوصیا و جانشینان پسندیده پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم «الإمام القآئم المنتظر الرضی بن الزكی الحسن العسكری»؛ كه خداوند فرجش را نزدیك فرماید و برنامه خروج و قیامش را آسان گرداند و در دنیا و آخرت بین ما و او جدایی میندازد.
از مؤلف:
بِنَفْسِی مَنْ مِنْ هِجْرِهِ أَنَا ضآئِلٌ
وَمَنْ لِلِوآءِ الفَتْحِ وَالنَّصْرِ حامِلٌ
بِنَفْسِی إِماماً قآئِماً غابَ شَخْصُهُ
وَلَیْسَ لَهُ فِی العالَمِینَ مُماثِلٌ
بِنَفْسِی مَنْ یُحْیِی شَرِیعَةَ جَدِّهِ
وَیَقْضِی بِحُكْمٍ لَمْ یَرُمْهُ الأَوآئِلُ
وَیَجْتَثُّ أَصْلَ الظّالِمِینَ وَفَرْعَهُمْ
وَیُحْیِی بِهِ رَسْمَ العُلی وَالفَضآئِلِ
فَیا رَبِّ عَجِّلْ فِی ظُهُورِ إِمامِنا
وَهذا دُعآءٌ لِلْبَرِیَّةِ شامِلٌ
جان به قربان كسی كز هجر او آواره ام
او بود خورشید و من در عشق او پروانه ام
در كفش باشد ز سوی حق لوای فتح و نصر
غایب از انظار خلق است آن در یكدانه ام
دین جدش را كند احیا و باطل را فنا
حكم داوودی كند آن صاحب دورانه ام
اصل و فرع ظالمان را جمله می سازد تباه
جان فدای آنكه من در عشق او دیوانه ام
بارالها در ظهور حضرتش تعجیل كن
كفر و طغیان و فساد ظالمان تعطیل كن
چون ما نمی توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم، و شكر وجود و فیوضاتش را آن طور كه شایسته است، به جای آوریم، بر ما واجب است آن مقدار از ادای حقوق آن حضرت را كه از دستمان ساخته است، انجام دهیم كه: اگر اصل تكلیف دشوار و مشقت بار باشد، در صورتی كه مقداری از آن میسّر و آسان است، همان مقدار را باید انجام داد. [3] .
بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت: انتظار فرج آن بزرگوار و دعا كردن برای
[ صفحه 49]
تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودی آن جناب و مقرّب شدن در آستان او است.
در باب هشتم كتاب «ابواب الجنّات فی آداب الجمعات» هشتاد و چند فایده از فواید دنیوی و اخروی دعا كردن برای فرج آن حضرت - صلوات اللَّه علیه - را ذكر كرده ام.
[1] در كافي از حضرت ابي عبداللَّه صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: رسول خداصلي الله عليه وآله از دنيا نرفت تا اينكه اين امت را نسبت به حق ما ملزم ساخت... (مؤلف).
[2] بردن نام آن حضرت (م - ح - م - د) درعصر غيبت و در مجامع عمومي به نظر بسياري از فقها وعلماي بزرگوار - ازجمله مؤلف - حرام است و بعضي مكروه و برخي جايز مي دانند. اقوال ديگري نيز هست كه در جلد دوم كتاب به تفصيل آمده. (مترجم).
[3] و در حديث آمده: لا يترك الميسور بالمعسور، عوالي اللئالي، 58:4 (مترجم).